H εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου το βράδυ της 6ης Δεκέμβρη ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Έδειξε με τον πιο τραγικό και ακραίο τρόπο το πραγματικό πρόσωπο του κατασταλτικού μηχανισμού και της κυβέρνησης και τη χωρίς όρια επίθεση που έχουν εξαπολύσει στα δικαιώματά μας, στην ίδια μας τη ζωή.
Η δολοφονία του Αλέξη δεν μπορεί να θεωρηθεί μεμονωμένο περιστατικό. Σε κάθε διαδήλωση πνιγόμαστε στα χημικά από την αστυνομία, μετανάστες απάγονται και δολοφονούνται, άθλια εγκλήματα, όπως η περίφημη «ζαρντινιέρα», μένουν ατιμώρητα, τη στιγμή που μαθητές 14 χρονών κατηγορούνται με βάση τον τρομονόμο. Όσο και να θρηνήσουν οι δολοφόνοι του Αλέξη στις τηλεοράσεις, εμείς γνωρίζουμε πολύ καλά ότι τα χέρια του εκτελεστή ειδικού φρουρού οπλίστηκαν από τις κυβερνήσεις της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ, που με τη βία και την καταστολή προσπαθούν να μας τρομοκρατήσουν, να μας ελέγξουν.
έχουν κηρύξει πόλεμο στη νεολαία...
Το να είσαι νέος σήμερα στην Ελλάδα σημαίνει να πνίγεσαι στους τέσσερις τοίχους του σχολείου και του φροντιστηρίου, να σπουδάζεις χωρίς καμία διασφάλιση της αξίας του πτυχίου σου, να δουλεύεις χωρίς ωράρια και όρους, να ζεις διαρκώς με το φόβο. Με το φόβο να μείνεις στην ίδια τάξη, να σπουδάζεις κάτι που δεν θέλεις, να μην βρίσκεις ποτέ δουλειά, να μην πάρεις ποτέ μισθό πάνω από 700 ευρώ, δουλεύοντας πάντα ανασφάλιστος.
Τις μέρες αμέσως μετά την δολοφονία χιλιάδες μαθητές, φοιτητές και εργαζόμενοι βρεθήκαμε στους δρόμους για να δείξουμε ότι δεν μπορούν να μας κοροϊδεύουν άλλο. Για να δείξουμε ότι η ζωή μας, μάς ανήκει όσο παλεύουμε για αυτήν. Όσο και να προσπάθησαν, με τις εικόνες στις τηλεοράσεις από τα σπασμένα τζάμια και τα καμμένα αυτοκίνητα, να μας συκοφαντήσουν και να κρύψουν την ενοχή τους, δεν το κατάφεραν. Όσο και να έχουν προσπαθήσει να μας τρομοκρατήσουν για να μην ξανακατέβουμε στους δρόμους, καταλαβαίνουμε ότι δεν υπάρχει άλλη λύση.
Υπό αυτές τις συνθήκες, το ΚΚΕ πρόσφερε τις χειρότερες υπηρεσίες στους εργαζόμενους και στη νεολαία. Αντι να επιλέξει τους ενωτικούς αγώνες και να προωθήσει ένα μέτωπο απέναντι στις δυνάμεις του δικομματισμού και στην πολιτική τους, επέλεξε να στοχοποιήσει τον ΣΥΡΙΖΑ και την κοινωνική έκρηξη, με ρητορεία που εύκολα υιοθετήθηκε ακομα και απο τις πιο αντιδραστικές δυνάμεις του συστήματος.
ΝΔ – ΠΑΣΟΚ δεν έχουν κατάλαβει τιποτα, να τους διώξουμε...
Η στάση των δύο μεγάλων κομμάτων δείχνει ότι δεν συνειδητοποίησαν τίποτα απο την κοινωνική αυτή έκρηξη. Επιλέγουν να αντιμετωπίσουν την κατάσταση με όρους ποινικούς και όχι πολιτικούς. Είναι ανίκανοι να δουν έστω και τώρα τις ευθύνες τους για τα αδιέξοδα της νεολαίας που αυτοί δημιουργησαν. Τις απαντήσεις σε αυτά τα αδιέξοδα τις ψάχνουν στα καλύτερα «επιχειρησιακά σχέδια της αστυνομίας» και στη στοχοποίηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Οι απαντήσεις, όμως, στη σημερινή κρίση βρίσκονται στην εντελώς διαφορετική κατεύθυνση απο αυτή της υποταγής στους νόμους του κέρδους, της αγοράς και της καταστολής, που τα δύο μεγάλλα κόμματα έχουν επιλέξει.
Οι αγώνες μας μπορούν να κερδίσουν - Τα θέλουμε όλα πίσω!
Αυτές οι μέρες άφησαν μια σημαντική παρακαταθήκη. Μια ολόκληρη γενιά έμαθε τι σημαίνει αγώνας και αλληλεγγύη. Εμαθε για τον αγώνα ότι όχι μόνο μπορεί να ταξιδέψει γρήγορα σε όλο τον κόσμο και να δώσει μαθήματα αξιοπρέπειας και δημοκρατίας, αλλά να προκαλέσει και φόβο ικανό να αναγκάσει τον Γάλλο πρόεδρο να αναστείλει τη δική του αντιεκπαιδευτική μεταρύθμιση. Μια ολόκληρη γενιά μαθαίνει οτι οι απαντήσεις είναι συλλογικές και καμία σχέση δεν έχουν με τρομοκρατικές ενέργειες, τις οποίες η κυβέρνηση προσπαθεί να εκμεταλλευτεί για να εντείνει την καταστολή. Ο φόβος, όμως, αυτών που μας κλέβουν τη ζωή δεν έμεινε στο εξωτερικό. Οι δηλώσεις του προέδρου του ΣΕΒ, κατα τη διάρκεια της εξέγερσης, για την ανάγκη μιας «ισχυρής κυβέρνησης», υπονοώντας ως λύση τη συνεργασία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ είναι η καλύτερη απόδειξη ότι οι αγώνες μας είναι επικίνδυνοι για αυτό το σύστημα της εκμετάλλευσης , αφού μπορούν να φέρνουν αποτελέσματα.
Δεν θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε μέχρι να πάρουμε πίσω όλα όσα μας ανήκουν. Δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, πλήρη και σταθερή εργασία με δικαιώματα, ελεύθερους χώρους και πράσινο, δικαιώματα και ελευθερίες. Δεν θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε μέχρι να γυρίσουν όλα ανάποδα και να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Θα ενώσουμε τις φωνές μας με τους νέους και τις νέες όλης της χώρας και σε κάθε σχολείο, σχολή, χώρο δουλειάς και γειτονιά θα διεκδικήσουμε όλα όσα μας στέρησαν τόσα χρόνια. Και ακόμα περισσότερα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου