Αλληλεγγύη στους εργαζόμενους-μετανάστες, που με την ζωή τους διεκδικούν αξιοπρέπεια.
Από την Τρίτη 25 Ιανουαρίου, 238 μετανάστες στην 2ο κτίριο της Νομικής Αθήνας, με σχεδόν παμψηφεί απόφαση-πρόσκλησή από τον Σύλλογο Φοιτητών Νομικής για φιλοξενία και αρωγή, ξεκίνησαν απεργία πείνας. Αντίστοιχη κινητοποίηση έγινε και στο εργατικό κέντρο Θες/νίκης από μετανάστες-εργάτες. Τα δύο αιτήματα τους είναι:
- Νομιμοποίηση χωρίς προϋποθέσεις όλων των μεταναστών/τριων
- Ίσα δικαιώματα για όλους τους εργάτες.
Ουσιαστικά ζητάνε να σταματήσουν να τους περνάνε για αόρατους. Να αντιμετωπίζονται με ελάχιστη αξιοπρέπεια. Ζώντας οι περισσότεροι από τους απεργούς 5 και 6 χρόνια στην Ελλάδα, βίωσαν στο πετσί τους τόσο το άγγιγμα του αστυνομικού κράτους ως μετανάστες, όσο και την περίφημη ελληνική επιχειρηματικότητα ως εργαζόμενοι. Μετανάστες-εργαζόμενοι, με την εκμετάλλευση που προκύπτει από την μια τους ταυτότητα να συναγωνίζεται την άλλη. Εργαζόμενοι/ες διπλά και τριπλά καταπιεσμένοι, που εδώ και χρόνια σήκωναν μαζί με τους έλληνες εργαζόμενους/ες στα χέρια τους την καπιταλιστική ανάπτυξη και τώρα, πάλι μαζί με τους «ημεδαπούς» εργαζόμενους/ες, νιώθουν την πλάτη τους να λυγίζει από την καπιταλιστική αναδιάρθρωση.
Αυτοί οι συμπολίτες μας αποφάσισαν να σταματήσουν να τρέφονται μέχρι να αντιμετωπιστούν σαν άνθρωποι, ή μάλλον σαν εργάτες από την πλευρά της κυβέρνησης. Η απεργία πείνας, μια διαμαρτυρία που δείχνει απόγνωση είναι, από ό,τι φαίνεται, η μόνη γλώσσα που ακούει το ΠΑΣΟΚ. Μια κυβέρνηση που αποκλείει κάθε ενδεχόμενο συζήτησης και οργουελιανά, δανειζόμενη τα επιχειρήματα του ΛΑΟΣ, καλεί την δημοκρατία «να λειτουργήσει». Με το πολιτικό κλίμα που αμέσως οργανώθηκε από τα ΜΜΕ, με την βοήθεια σχεδόν όλων των κόμματων, να μας θυμίζει κάτι από Δεκέμβρη του 2008. Κραυγές για την παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου, εκκλήσεις από τους ακροδεξιούς-σερίφηδες να επέμβει άμεσα η ΕΛ.ΑΣ, ώστε να σταματήσουν οι απεργοί μετανάστες-εργάτες να μολύνουν το Πανεπιστήμιο με την διαμαρτυρία τους. Μεταφορικά και κυριολεκτικά.
Ο πρόεδρος της Νομικής Σχολής, αντέδρασε σαν γνήσιος πανεπιστημιακός δάσκαλος, που γνωρίζει τον ιστορικό ρόλο που έπαιξε το άσυλο για τις κινητοποιήσεις των κατατρεγμένων. Βρήκε περίπου 250 μετανάστες να κάνουν απεργία πείνας σε ένα πρόσφατα ανακαινισμένο, αχρησιμοποίητο ως και τον Σεπτέμβρη του 2011, κτίριο της Σχολής τους και γρήγορα έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. «Να φύγουν από δώ, δεν ανήκουν εδώ, έχουν την συμπάθεια μου». Από κοντά και η ΠΑΣΠ και η ΔΑΠ, που η αλληλεγγύη τους σταματά όταν το πρόβλημα τους πλησιάζει. Η ΔΑΠ μάλιστα κατήγγειλε και «ομηρία στελεχών της» για να δικαιολογήσει την αρχική στήριξη των Δαπιτών, που σίγουρα εκνεύρισε τον «εθνικά ευαίσθητο» Σαμαρά.
Ο Γιώργος Παπανδρέου σήμερα, κατηγόρησε την Αριστερά για συντηρητισμό, υιοθέτηση αναχρονιστικών αντιλήψεων και καπήλευση των πανεπιστημιακών θεσμών. Δεν χρειάζεται να βγάζει νόημα, αρκεί να δείχνει την κυβερνητική αποφασιστικότητα εν μέσω κρίσης. Ζητάει να ληφθούν μέτρα, για την προστασία του πανεπιστημιακού ασύλου. Αποφεύγει να απολογηθεί για το πώς μπορεί να ηγείται μιας κυβέρνησης που έχει φέρει χιλιάδες ανθρώπους στα όρια της απόγνωσης και κατακεραυνώνει περί του ασύλου. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να τοποθετηθεί για την δίκαιη διαμαρτυρία τι να πει άλλωστε; Αντίθετα οργανώνει μαζί με τους συμμάχους της επίθεση στο άσυλο, γιατί εκατοντάδες μετανάστες-απεργοί πείνας στην Ομόνοια μάλλον δεν συνιστούν θέμα. Ξέρουνε ότι είναι εκτεθειμένοι και γι’ αυτό υποκρίνονται και ψάχνουν υποκινητές. Η συνταγή είναι παλιά…
Και εμείς; Όλοι/ες όσοι βλέπουμε αυτόν τον αγώνα ως δίκαιο και αναγκαίο; Όσοι/ες βλέπουνε στις κραυγές των μεταναστών, τα αδιέξοδα που βιώνουν και οι ίδιοι;
Η απεργία πείνας πρέπει να αντιμετωπιστεί από τους νέους εργαζόμενους/ες, φοιτητές/τριες, άνεργους/ες ως ένα αγώνας δικός τους, γιατί είναι ένας αγώνας δικός τους. Οι μετανάστες διαμαρτύρονται ως εργαζόμενοι που βλέπουν ως πολυτέλεια τον μισθό-χαρτζιλίκι των 600 ευρώ, που ζούνε σε ακόμα μεγαλύτερη ένταση την εργοδοτική και την κρατική τρομοκρατία, που στις πλάτες τους στήθηκε η μαύρη/ανασφάλιστη εργασία που πλέον κυριαρχεί και στους «γηγενείς». Ζητάνε χαρτιά είτε για να ζήσουν εδώ σαν άνθρωποι ή για να συνεχίσουν την ζωή τους αλλού. Απευθύνονται στην κυβέρνηση, άλλα δεν μπορούν να νικήσουν χωρίς την βοήθεια της κοινωνίας. Με την έμπρακτη στήριξη και την αλληλεγγύη μας να στηρίξουμε τον αγώνα τους, να απαντήσουμε στην ταξική επίθεση που ζούμε.
ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΚΡΗΤΗΣ της Νεολάιας ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου